Kościół i chrześcijaństwo

Aby wesprzeć chrześcijaństwo oraz społeczne i polityczne panowanie naszego Pana Jezusa Chrystusa, Święta Matka Kościół ustanowiła dwie ważne instytucje. 1) Przede wszystkim jest to królewskie lub cesarskie namaszczenie i koronacja, sakrament, który zapewnia uczestnictwo w panowaniu Chrystusa i niezbędne łaski do wypełnienia powierzonej misji. Jednak w obliczu chaosu społecznego po śmierci Karola Wielkiego Kościół przypomniał również baronom i rycerzom, że na swoim poziomie mają takie same obowiązki jak królowie. W konsekwencji Kościół dokonał chrystianizacji pasowania na rycerza, stworzył z niego ceremonię na wzór koronacji królów i cesarzy i wraz z odpowiednimi łaskami nadał pasowaniu na rycerza oficjalną misję. Tym sposobem chrześcijaństwo osiągnęło swój szczyt.

W celu ochrony chrześcijaństwa Kościół ustanowił jednak kolejne dwie instytucje: 1) wyprawy krzyżowe z tymczasowym ślubem przyjęcia krzyża oraz 2) zakony rycerskie – zakony rycerskie – instytucje o trwałym charakterze ze ślubami zakonnymi dla rycerzy zakonnych oraz ślubami prywatnymi dla rycerzy świeckich. W jaki więc sposób panowanie Chrystusa może zostać przywrócone w dzisiejszym społeczeństwie? Prawdopodobnie z pomocą instytucji powołanych właśnie w tym celu. Z definicji są najlepszym sposobem osiągnięcia celów, które zostały im postawione: dobra po wsze czasy i wszędzie. Na bazie tych dwóch ostatnich stałych instytucji powstał w 1945 roku we Francji Zakon Rycerzy Najświętszej Marii Panny założony przez Gérarda Lafonda przy wsparciu benedyktyńskiego opata Saint-Wandrille, Dom Gabriela Gontarda, a kanonicznie ustanowiony w 1965 roku przez biskupa Roger Michon z Chartres pod przewodnictwem naszej Niebiańskiej Pani, na czele ze Świętym Michałem jako naszym niebiańskim Wielkim Mistrzem. Później Zakon został kanonicznie założony także w Niemczech, Szwajcarii, Portugalii i Hiszpanii.